Po przeprowadzeniu ponad 20 tysięcy rozmów kwalifikacyjnych uważa, że niezależnie od stanowiska najważniejszy jest potencjał. Powinniśmy go szukać zarówno na niskich szczeblach organizacji, jak i tych najwyższych. Jak Claudio Fernández‑Aráoz stał się jednym z najbardziej znanych ekspertów od rekrutacji?
Gdy papież Benedykt XVI abdykował, Claudio Fernández‑Aráoz pomyślał sobie, że to jedyna szansa, by wpłynąć na decyzję o wyborze kolejnego zwierzchnika Stolicy Piotrowej. Napisał więc na swoim blogu, jak wybrać nowego papieża, a potem wysłał do kardynałów elektorów list o tym, że tak naprawdę nikt nie jest gotowy na taką rolę.
Doradzał im, by oprócz rzeczy oczywistych szukali oznak potencjału i ocenili, który z kardynałów może wykonywać skomplikowaną pracę, jednocześnie będąc samemu na szczycie. Zalecał elektorom, by szukali odpowiedniej motywacji, paradoksalnej mieszanki najwyższego poświęcenia i głębokiej pokory.
Odpowiednia motywacja, paradoksalna mieszanka najwyższego poświęcenia i głębokiej pokory to cechy, które charakteryzują najlepszych kandydatów – zarówno na stanowisko menedżera, dyrektora, prezesa, jak i… papieża.
Zresztą zdaniem Fernándeza‑Aráoza te kryteria powinno się stosować również, gdy wybieramy prezydentów, budujemy wielkie narody czy inne społeczności. A potencjału powinniśmy poszukiwać w całej organizacji i u każdej osoby – niezależnie od stanowiska i doświadczenia. Takie wnioski płyną z jego współpracy z ponad 20 tysiącami klientów w 40 krajach.
Poszukiwania przyszłych liderów
Fernández‑Aráoz poświęcił życie, by zgłębić tajniki rekrutacji pracowników na wysokie stanowiska. I to przyniosło owoce, ponieważ dzisiaj uznawany jest za światowy autorytet w obszarach zatrudniania, awansu i rozwoju talentów. Magazyn „BusinessWeek” zaliczył go do grona najbardziej wpływowych na świecie doradców ds. wyszukiwania odpowiednich kandydatów. Skąd świat o nim się dowiedział?
Jego dobrym przyjacielem jest Daniel Goleman, popularyzator pojęcia inteligencji emocjonalnej. To znany psycholog zasugerował mu, by podzielił się wnioskami ze swojej pracy z szerszą publicznością na łamach „Harvard Business Review”. Magazyn pod koniec lat 90. opublikował jego pierwszy artykuł, który uświadamiał wzrost zapotrzebowania na utalentowanych menedżerów i dyrektorów. Od tego czasu regularnie pisał w HBR (jego artykuły można czytać również w polskiej edycji magazynu), a w 2007 roku wydał pierwszą książkę Great People Decisions, która szybko trafiła na listę bestsellerów, zaś on sam stał się wziętym prelegentem zapraszanym na konferencje HR na całym świecie.
Aby odnieść sukces – zdaniem Claudia Fernándeza‑Aráoza – trzeba otaczać się właściwymi ludźmi. O tym, jak ich znaleźć pisze w książce It’s Not the How or the What but the Who, którą nagrodzono Gold Axiom Award w kategorii „najlepsza książka HR”.
W swojej najnowszej książce It’s Not the How or the What but the Who (Harvard Business Review Press, 2014) przekonuje, że aby odnieść sukces, trzeba otaczać się właściwymi ludźmi. Publikację tę nagrodzono Gold Axiom Award w kategorii „najlepsza książka HR”.
Szczęście do ludzi otwiera drogę do kariery
Fernández‑Aráoz sam miał szczęście do ludzi. Urodził się w Buenos Aires w rodzinie powiązanej ze społecznością galicyjską z północno‑zachodniej Hiszpanii i od wczesnego dzieciństwa był świadomy związku między sukcesem a ciężką pracą. Mimo ograniczonego dostępu do edukacji jego trudniącemu się fizyczną pracą dziadkowi udało się założyć i poprowadzić pierwszą agencję reklamową w Argentynie, która wśród klientów miała nawet Coca‑Colę.
Potencjał przede wszystkim! #rekrutacja
TweetnijW przeciwieństwie do dziadka Fernández‑Aráoz mógł studiować. Zdecydował się na inżynierię przemysłową na argentyńskim uniwersytecie katolickim, gdzie uzyskał najwyższą średnią w historii uczelni. Po studiach rozpoczął pracę w branży logistyki, ale w 1981 roku wygrał stypendium Fulbrighta na studia MBA w Stanford. Po drodze był staż w McKinsey & Company i krótka współpraca z tą firmą, ale już wtedy zrozumiał, że przede wszystkim interesuje go nie tyle bycie przywódcą, co promowanie dobrego przywództwa.
Po epizodzie emigracyjnym Aráoz zdecydował się na powrót w rodzinne strony oraz podjęcie pracy w Egon Zehnder (1986). Jak sam wspomina w jednym z wywiadów, myślał, że będzie słaby w tej pracy, ponieważ w zasadzie był nieśmiały, introwertyczny i nie miał sieci kontaktów w Argentynie. W jego oczach konsultant od rekrutacji spędzał czas na popołudniowych przyjęciach, których on sam nienawidził. Po rozmowach z partnerami w Londynie, Paryżu i Brukseli usłyszał od wszystkich, że jeśli chce ryzykować, to oni też.
Praktyka czyni mistrza
Fernández‑Aráoz nie mógł postąpić lepiej. Egon Zehnder rozrósł się w wiodącą na świecie firmę rekrutacyjną. On sam stał się cenionym i najbardziej rozpoznawalnym na świecie doradcą pracującym w tej organizacji. Skupiał się na pomaganiu organizacjom i firmom w znajdywaniu i rozwijaniu przyszłych liderów.
Współpraca z Egon Zehnder dała Fernándezowi‑Aráozowi możliwość doradzania globalnym firmom, przedsiębiorstwom państwowym, organizacjom pozarządowym, firmom rodzinnym, a nawet postępowym rządom.
Właśnie te kompetencje pragnął uczynić swoim znakiem rozpoznawczym. Plan realizował konsekwentnie, obejmując kolejne kierownicze stanowiska w Egon Zehnder. Współpraca ta dała mu możliwość doradzania globalnym firmom, przedsiębiorstwom państwowym, organizacjom pozarządowym, firmom rodzinnym, a nawet postępowym rządom.
Ekspert cały czas aktywnie bada zmieniający się rynek pracy, dostosowując proces rekrutacji do jego wyzwań. Obecnie jedną trzecią jego czasu zajmują badania, pisanie i wystąpienia podczas różnych branżowych wydarzeń. W swoich publikacjach pokazuje, że równie ważnym pytaniem dla firm jak to „dokąd zmierzamy?” jest „kogo zabieramy ze sobą?”.
Polska kadra zarządzająca będzie miała wkrótce okazję spotkać się z Claudiem Fernándezem‑Aráozem. Na zaproszenie HBRP będzie on gościem specjalnym konferencji „Sekrety zwycięskich rekrutacji”, która odbędzie się 14 listopada 2017 r. w Warszawie. Więcej informacji można znaleźć na araoz.hbrp.pl.
