Kryzys spowodowany koronawirusem nie może paraliżować decyzji firm. W miarę rozwoju wydarzeń poznajemy nowe informacje, dzięki którym jesteśmy w stanie doprecyzować nasze scenariusze i lepiej przygotować się na przyszłość. Eksperci z Deloitte i Salesforce już zaproponowali cztery różne wizje przyszłości.
Dziś, w czasie nowej normalności firmy mają dużą trudność z przewidywaniem tego, jak będzie wyglądała przyszłość z koronawirusem. Jednak przywódcy nie powinni przygotowywać się na jedną wersję przyszłości, ale na wiele możliwych wersji. Dlatego, w trzecim wydaniu ICAN Management Review starałem się przybliżyć naszym czytelnikom ideę <a href=>planowania scenariuszowego, które pozwala na stworzenie różnych wizji przyszłości (aktualizowanych dodatkowo przez zastosowanie elementów taktyki wojskowej). Grupa ekspertów i futurystów z firm Delioitte i Salesforce dostrzegła potrzebę stworzenia scenariuszy w oparciu o niepewne, zmienne czynniki takie, jak przebieg pandemii, poziom współpracy pomiędzy krajami, czy reakcja służby zdrowia. Rezultatem kolektywnego namysłu, jest raport pt. The world remade by COVID‑19: Scenarios for resilient leaders, obejmujący horyzont czasowy od 3 do 5 lat.
Jak stosować scenariusze?
Każdy z zaproponowanych scenariuszy niesie ze sobą różne wyzwania i szanse, i ostatecznie powinien implikować konkretne kroki i działania dla organizacji. Dlatego autorzy raportu polecają w trakcie lektury starać się odpowiedzieć na następujące pytania:
Które z twoich wcześniejszych założeń należy ponownie przemyśleć?
Jakie są największe zagrożenia dla twojego obecnego biznesu w każdym tych możliwych wersji przyszłości?
Który scenariusz najlepiej opisuje świat, na który przygotowuje się twoja organizacja, i w jaki sposób byłbyś gotowy na świat w którym ten scenariusz by się nie ziścił?
Co musisz zrobić inaczej, jeśli któryś z tych scenariuszy miałby stać się faktem?
Autorzy polecają także, by skupiać się na tym, co by się musiało stać, żeby każdy poszczególny scenariusz miał się ziścić i żeby odrzucić pokusę kurczowego trzymania się jednej wizji tylko dlatego, że najbardziej koresponduje z naszymi obecnymi założeniami dotyczących przyszłości. Musimy też pamiętać, że żaden scenariusz nie może być traktowany jako próba dokładnego odwzorowania przyszłości. Choć mamy instynktowną potrzebę szukania konkluzywnych dowodów na to, który scenariusz jest prawdziwy, to nie mamy żadnych danych dotyczących przyszłości. Możemy jedynie opierać się na informacjach, które już posiadamy, a które stale podlegają zmianom. Na tej podstawie możemy wnioskować tylko o prawdopodobieństwie poszczególnych scenariuszy. Przynajmniej do czasu, aż przyszłość nadejdzie, a ta może mieć jedną z czterech form:
Przelotna burza
Jest to najoptymistyczniejszy scenariusz, który zakłada, że szczepionka zostaje opracowywana wcześniej niż oczekiwano, lub istniejący już lek pozwoli na skuteczną terapię. Dzięki sprawnej współpracy państw i koordynacji działań na poziomie krajowym choroba wypaliła się szybciej, niż zakładano. Pamiętajmy jednak, że choć burza mija, wciąż musimy poradzić sobie ze stratami. Małe firmy i osoby o niskich dochodach najbardziej odczuwają trwałe konsekwencje.
Dobra firma
W ramach tego scenariusza waga, jaką ma dla nas zaufanie wobec przywódców, instytucji i organizacji zostanie zwielokrotniona. Z tym związana jest zmiana, jaką przejdą szczególnie duże firmy, które odegrałyby ważną rolę w wyprowadzeniu świata z kryzysu. Ten scenariusz zakłada, że choroba będzie zbierać swoje żniwo przez dłuższy czas. Rządy państw będą walczyć z pandemią, lecz ich starania przyniosą mniej sukcesów. Droga wychodzenia z kryzysu finansowego również okaże się dłuższa i trudniejsza. Do walki włączą się firmy, które rozpoczną budowanie skutecznych, choć nieoczywistych partnerstw, które z kolei odegrają kluczową rolę we wspieraniu społeczności i odbudowie gospodarki. Ten scenariusz stanowi dużą szansę dla firm, a podejmowane przez nie działania zadecydują o tym, czy ten scenariusz stanie się faktem.
Brzask na wschodzie
Wyobraźmy sobie świat, w którym pandemia trwa jeszcze dłużej, a oprócz tego sukcesy walki z wirusem rozkładają się w sposób nierównomierny. Kraje wschodnioazjatyckie (takie jak Chiny, Singapur i Tajwan) mające dobrze zorganizowany system opieki zdrowotnej są bardziej proaktywne i znacznie skuteczniej radzą sobie z kryzysem zdrowotnym, niż reszta świata. To właśnie te kraje stają się głównymi potęgami w nowym porządku światowym, wywierając coraz większy wpływ polityczny i gospodarczy na zdetronizowanych liderów. Scentralizowana reakcja ich rządów na kryzys staje się „złotym standardem” dla krajów na całym świecie.
Samotne wilki
Najgorszy scenariusz, którego nikt z nas nie chce zobaczyć: świat przedłużającej się pandemii z wieloma falami i nieskutecznymi reakcjami rządu. Kraje próbując powstrzymać wirusa przed przekraczaniem granic reagują przyjęciem doktryny izolacjonizmu i radykalnie skracają łańcuchy dostaw. Dawni sojusznicy zwracają się przeciwko sobie w celu ochrony własnych obywateli, którym jednocześnie zostają ograniczone swobody. Wprowadzane są systemy inwigilacji cyfrowej. Obywatele zaś coraz szybciej tracą wiarę w stare instytucje, przez co stają się bardziej podatni na demagogię.
Konsekwencje każdego z tych scenariuszy będą się znacznie różnić dla firm w zależności od ich branży, zasięgu geograficznego, siły roboczej i innych czynników. Niemniej, powyższe scenariusze są użytecznym punktem wyjścia dla organizacji, które już dziś powinny kłaść podwaliny pod przyszły rozwój.
PRZECZYTAJ TAKŻE: Zobacz jak stworzyć sztab antykryzysowy »
Sztab antywirusowy
Piotr Potejko PL, Jakub BojanowskiGlobalna pandemia postawiła przedsiębiorców przed niezwykle trudnym zadaniem uporządkowania chaosu. Na szczęście nie jest to zadanie niemożliwe – pomocne może okazać się utworzenie sztabu kryzysowego, którego zadaniem będzie właśnie wyprowadzenie firmy na prostą.
